zaterdag 28 mei 2011

De rozenkoningin - Philippa Gregory



Het is duidelijk te merken dat ons seizoen inmiddels in volle gang is. Mijn effectieve leesuurtjes zijn weer gereduceerd tot 'nog even één hoofdstukje voor het slapen gaan'. De tussenpozen tussen mijn leeservaringen op deze blog zijn dan ook iets langer dan voorheen, zoals je waarschijnlijk al wel hebt gemerkt.

Jammer genoeg heb ik de Rozenkoningin niet in één ruk kunnen lezen. Daar leent dit boek zich uitstekend voor. Een must-read voor liefhebbers van de historische roman (like me), zoals overigens alle boeken van Gregory. Dit boek is het eerste deel van haar serie over de neven-oorlogen in Engeland. Een stukje geschiedenis waar de schokkende gebeurtenissen elkaar in hoog tempo opvolgen.

De weduwe Elisabeth, hoofdpersoon van deze roman, verleidt koning Edward IV en dan begint de ellende. Ze komt terecht in de bloedige strijd tussen het huis van York (familie van de Witte Roos) en Lancaster. Ze moet vechten voor haar positie en veiligheid van haar kinderen. Niemand is te vertrouwen en heeft een verborgen agenda. Ook binnen de eigen familie gaat men letterlijk over lijken om de positie in de lijn van troonopvolging te verbeteren of erger nog, volledig op te eisen. Elisabeth doet haar uiterste best om zich in dit web voor intriges en jaloezie staande te houden. Ze probeert met man en macht om de plek van haar kinderen als ware troonopvolgers te beschermen. Een zware strijd, waarvan de uitkomst onzeker is....

Ik blijf mij verbazen over het gekonkel en gearrangeer van families om maar op de juiste plek te komen binnen de troon-hierarchie. Moest ik bij Wolf Hall (zie elders op deze blog) ploeteren om de verhaallijn goed te blijven volgen, de Rozenkoningin is zeer toegankelijk geschreven. Dat is ook de kracht van Gregory. Het is niet noodzakelijk om de geschiedkundige achtergrond van het verhaal te kennen, voordat je aan dit boek begint. Het is ook gewoon een heerlijk leesboek. Ik kijk in ieder geval uit naar het volgende deel van deze serie.

Genre: Historische roman
Aantal blz: 415
Waardering: ****

woensdag 27 april 2011

Honderd jaar - Herbjorg Wassmo


Honderd jaar is een heerlijk boek, waar je werkelijk doorheen vliegt. Een verademing dus voor mij na de vorige twee leeservaringen (zie laatste twee recensies op deze blog) :-)

In dit persoonlijke boek beschrijft Wassmo de geschiedenis van haar eigen familie. Ze is aan dit project begonnen om de ervaringen en gang van zaken in haar eigen leven beter te begrijpen, zo geeft ze zelf aan in haar voorwoord. Ze begint haar zoektocht met het levensverhaal van haar overgrootmoeder en werkt langzaam toe naar haar eigen leven. Daarbij gaat ze overigens niet altijd chronologisch te werk. Soms moet je tijdens het lezen even schakelen en bedenken waar je nu weer in de verhaallijn terecht bent gekomen, maar doet aan het leesgemak niets af.

Het boek is daarbij ook een stuk minder 'zwaar' en 'donker' dan haar eerdere werk. Het boek ligt qua stijl een beetje in de lijn van Anna, Hanna & Johanna van Marianne Frederiksson. Leuk ook hoe Wassmo in dit boek de personages Benjamin & Karna via een zijweg eventjes de revue laat passeren. Deze karakters zij oude bekenden uit haar eerdere trilogie (Dina-Benjamin-Karna). Honderd jaar is in ieder geval goed voor een flink aantal uren leesplezier. Echt een aanrader voor liefhebbers van familieromans.
Genre: Familieroman
Aantal blz:
Waardering: ****

maandag 18 april 2011

Uitweg - Elsa Osorio


Toen ik voor het eerst een boek van Osorio las was ik gelijk verkocht. Wat kan die vrouw schrijven. Zo indrukwekkend, pakkend en ook zeer beklemmend. Dat eerste boek was de bestseller 'Luz'. Ze trekt je echt het verhaal in en ik kreeg echt kippenvel bij sommige stukken. Haar 2e boek 'Ana' is ook geweldig en een stuk minder dramatisch, want 'Luz' is wel erg zwaar & heftig. In deze derde Osorio gaat ze weer verder in de lijn van Luz. Een pittig boek dus.

Het zijn allemaal losse verhalen. Op de voor haar kenmerkende beklemmende stijl vertelt Osorio de verhalen van verschillende personages, die de meest verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt en dat nu proberen een plekje te geven; oftewel een uitweg zoeken. De ontvoerings/martel-praktijken in Argentinie, ook in Luz natuurlijk een belangrijk thema, komen in dit boek wederom duidelijk naar voren.

Soms is het wat verwarrend om te lezen. Dan val je midden in een situatie en moet je echt even puzzelen om de verhaallijn goed in beeld te krijgen. Een wat apart gekozen opzet. Het één na laatste verhaal was voor mij net een brug te ver. Toen was Osorio mij in ieder geval even kwijt. Ik ben trouwens sowieso meer van de roman dan van losse verhalen. Neemt niet weg dat het een knap geschreven boek is, waar je echt even de tijd voor moet nemen. Geen lichte kost, maar wel de moeite waard. Ik kijk uit naar haar volgende roman.
Genre: Verhalen
Aantal blz: 157
Waardering ***

donderdag 31 maart 2011

Gelukskinderen - John Shors



Jaaaaah, ik hem hem uitgelezen. Eindelijk. Wat een bevalling. Het erge is dat ik het bijna sneu vind voor de schrijver. Hij doet zo zijn best om een mooi verhaal in elkaar te draaien en is echt begaan met straatkinderen. Een deel van de opbrengst van het boek doneert hij bijvoorbeeld aan een goed doel dat zich bezighoudt met de opvang van deze kinderen. Prachtig uitgangspunt natuurlijk, maar helaas komt het in deze roman niet over.

Het verhaal gaat over een vrouw, die het grote plan van haar overleden vader (oorlogsveteraan), wil uitvoeren: een kinderopvang voor straatkinderen in Vietnam opzetten. Een oude vriend, een militair die worstelt met een oorlogstrauma, gaat met haar mee om aan zijn demonen te ontkomen. Vervolgens weeft de schrijver de geschiedenis van twee straatkinderen erdoorheen en probeert inzicht te geven in hun uitzichtloze en trieste situatie.

Voor een extra dramatisch accent verschijnen daarnaast ook nog een doodziek straatmeisje en haar oma op het toneel, die moeten bedelen om in leven te blijven. Jammer, jammer, jammer. Oppervlakkig en voorspelbaar, met veel landschaps-beschrijvingen (ja, we kunnen goed merken dat de schrijver een tijdje in Vietnam heeft gewoond).Geen aanrader, helaas..
Genre: Roman
Aantal blz: 350
Waardering:*

dinsdag 29 maart 2011

Niet doorheen te komen....

Ben nu al ruim een week bezig met 'Gelukskinderen'. Ik kom er maar niet doorheen. Nou heb ik de rare tik, dat ik een boek als ik er eenmaal aan ben begonnen altijd uit wil lezen. Dus ik moet en zal....

Nog even doorbijten en dan kan ik me weer op een nieuwe roman storten. Het ziet er niet naar uit dat dit boek een hoge waardering gaat krijgen, tenzij nu het verhaal nu ineens een wel héél verrassende wending neemt. Hoopvol zwoeg ik verder..

zondag 27 maart 2011

Boekenweek

De boekenweek heeft positieve invloed op de verkoop van boeken. Gelukkig! NL weet de weg naar de boekwinkel nog steeds te vinden. Opvallend is dat weinig mensen (2% van de ondervraagden) speciaal een boek meenemen om te lezen in de trein. ??? Daar begrijp ik echt helemaal niets van. Juist de ideale leesomgeving. Even afsluiten van de wereld en tijd voor jezelf. Zo heb ik een keer op terugweg van NL naar Souillac 'de Boekendief van Markus Zusak' in één ruk uitgelezen. Heerlijk. Topboek overigens! Mijn lieve zus leest ook iedere dag in de trein op weg naar werk. We hangen regelmatig aan de telefoon om even te bespreken wat voor leespareltje ze nou weer heeft opgedoken bij de AKO op het station. Blijkbaar zijn wij een uitstervend soort.... Jammer. Lees het volledige artikel op nu.nl of via volgende link: http://messagent.sanomadigital.nl/optiext/optiextension.dll?ID=NjKNcUK5%2BIKhNsAsUo4RUwite9jOOiYJbolI9TflEAgPAdFhL Bron:www.nu.nl / Wesley Bekker

zaterdag 26 maart 2011

Leuke reactie van Petra de Boevere

Via twitter kreeg ik de volgende reactie van Petra over mijn review van haar boek:

"@Slijterijmeisje Wat een mooie recensie! Dank je wel @Venselaar !"

Kijk, dat is nou de kracht van social media!